سنجش ارتباط بین سرمایه فکری با متغیرهای نوین سنجش عملکرد مبتنی بر ارزش آفرینی

باتوجه به ظهور اقتصاد مبتنی بر دانش و تغییرات ایجاد شده در ماهیت فعالیت شرکتها در سطح تجارت جهانی، سرمایه فکری به عنوان یکی از ارکان اساسی شرکت جهت ایجاد بازدهی تلقی می‌گردد. با توجه به اهمیت روزافزون سرمایه فکری این پژوهش ارتباط بین سرمایه فکری با متغیرهای نوین سنجش عملکرد مبتنی بر ارزش‌آفرینی نظیر ارزش افزوده اقتصادی، ارزش افزوده بازار و ارزش افزوده سهامدار را مورد مطالعه قرار می‌دهد در این پژوهش جهت محاسبه مقیاس سرمایه فکری از شش مدل بدست آمده از پژوهش‌های پیشین استفاده شده است. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش، داده‌های مربوط از صورت‌های مالی حسابرسی شده شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال 1382 الی 1386 جمع‌آوری شده است. روش آماری در این پژوهش تحلیل همبستگی از طریق رگرسیون و روش تحلیل پانلی (ترکیبی) می‌باشد. نتایج حاصل از آزمون فرضیات پژوهش نشان می‌دهد بین مقیاس سرمایه فکری و ارزش افزوده بازار رابطه معناداری وجود دارد، ولی بر اساس نتایج متفاوت مدل‌های مقیاس سرمایه فکری نمی‌توان در خصوص رابطه بین سرمایه فکری با ارزش افزوده اقتصادی و ارزش افزوده سهامدار به نتیجه واحدی دست یافت.  با توجه به آنکه مدل چهارم () بالاترین ضریب تعیین را دارد، لذا می‌توان این مدل را به عنوان کارامدترین مدل جهت اندازه‌گیری سرمایه فکری تلقی نمود که نتایج تحقیق آن را تأیید نموده است.